ARTIK BİLİYORUM
Biliyorum artık:
Kimi şiirler geç saatte yazılır
Kimi de bir kuş gibi
Gelir konar balkonumuza
Gündüzleyin.
Ama şu da var:
Bir kantar en çok kaç kilo tartar
Bir kurşun kaç kişiyi öldürür
Mamak'ta bir aile neyle geçinir?
Biliyorum artık:
Sular gece vakti sessiz akar.
Şu üç günlük dünyada
Neyin tadı kaldı, söyleyin?
Neden senin sevincin
Benim gülüşüm olmasın?
Duru bir gökyüzü gibi
Güzel ve aydınlık
Bir çocuğun anne diyen sesi,
Bir kadının sevgilim
ve benim yangılı sesim.
Biliyorum artık:
Ömrün saati her an çalar.
Aşkın alfabesi milattan önce
Yiğitliğin alfabesi
Her zaman korkmak.
Böyle demiş eskiler
Ya sen ne dersin
Hem aşık hem yiğitsen?
Irmaklara benzer coşkunluğunla
Kalabalık alanlarda
Ve sesin yankılanır dağlarda.
Biliyorum artık:
Her zaman başka eser rüzgar.
Bir dere boyu, kuytu bir orman
Yıkık damlarda, mağaralarda
Saklanan eski eşkıyalar gibi
Saklanacaksan,
Evini bir gül bahçesi
Oğlunu bi fidan
Şiirini bir silah
Dostluğunu bir kale gibi yapmayacaksan,
Uğurlar ola sana dostum.
ALİ PÜSKÜLLÜOĞLU
Çarş. Kas. 25, 2009 4:05 pm